Zabieg zaprawiania jest najtańszym, a zarazem najskuteczniejszym sposobem zwalczania chorób i szkodników w rzepaku. Zaprawianie jest pierwszym zabiegiem ochrony roślin stosowanym w uprawie z siewu. Najlepiej zaprawiać nasiona bezpośrednio przed siewem gdy konieczne jest przechowywanie zaprawionych nasion, należy je umieścić w chłodnym, suchym i dobrze wietrzonym magazynie. Jeżeli konieczne jest zaprawianie nasion fungicydami i insektycydem, to pierwszą warstwę stanowi fungicyd, a ostatnią insektycyd, przy czym na mokro zaprawiamy na początku. Gdy zabieg zaprawiania na mokro następuje w późniejszym okresie konieczne jest przynajmniej częściowe zmycie środka. Wilgotność nasion przed zaprawianiem nie może być większa od 16%. Im wilgotniejsze są nasiona podczas ich przechowywania po zaprawieniu i im dłuższy jest czas ich magazynowania, tym większe jest ryzyko fitotoksycznego oddziaływania zapraw. Nasiona warto zaprawić, ponieważ:

• kiełkowanie i wschody odbywają się w niekorzystnych warunkach termiczno-wilgotnościowych
• zabezpieczamy młode rośliny przed szkodnikami
• zabezpieczamy rośliny przed zgorzelą siewek i innymi chorobami

Podstawowym sposobem zaprawiania nasion jest zaprawianie cienkowarstwowe, inkrustakcja i otoczkowanie. We własnym zakresie można przeprowadzić przede wszystkim zaprawianie cienkowarstwowe. Zaprawianie nasion można przeprowadzić na trzy sposoby: na sucho, na półsucho i mokro.

Zaprawianie na sucho przeprowadzamy za pomocą zwykłych zaprawiarek bębnowych, albo szczelnie zamkniętych pojemników. Wsypuje się nasiona do 2/3 pojemności, następnie dodaje się potrzebną ilość preparatu i miesza się. Jest to najprostszy sposób zaprawiania nasion, ale mający zarazem najwięcej wad. Wadą zaprawiania na sucho są: znaczne pylenie zaprawy po otwarciu zaprawiarki i podczas przesypywania nasion. Wadą jest też stosunkowo mała przyczepność zaprawy do nasion, stąd osypywanie preparatu. Straty środka mogą wynieść od 20-50%. Przyczepność zaprawy do nasion można poprawić na kilka sposobów: przez oczyszczenie materiału siewnego z zanieczyszczeń i kurzu, oraz przez dodanie niewielkiej ilości wody lub preparatu zwiększającego przyczepność. Ważne jest, by środek z nasionami był już zmieszany w zaprawiarce, gdy dodajemy wody, gdyż w innym przypadku dochodzi do zbrylenia preparatu.

Zaprawianie na półsucho jest znacznie trudniejsze niż na sucho. Zabieg przeprowadzamy w zaprawiarkach z dokładnym dozownikiem ilości nasion i zaprawy. Na półsucho można zaprawiać również we własnym zakresie. Zaprawę miesza się w szczelnie zamkniętej zaprawiarce z niewielką ilością wody zwykle 5-10 ml/na 1kg nasion. Kolejność poszczególnych czynności podczas zaprawiania na półsucho jest następująca: do zaprawiarki należy wlać potrzebna ilość wody, po czym odmierzamy ilość środka, a następnie dokładnie wymieszać. Następnie wsypujemy odmierzona porcję nasion i po zamknięciu dokładnie wymieszać. Zabieg ten możemy przeprowadzić także w naczyniu ze sztucznego tworzywa z niedużą porcją nasion. Mieszamy całość przez co najmniej 5 minut, aż do równomiernego zabarwienia nasion. Po zabiegu nasiona zaprawione suszymy. Przy tej metodzie zaprawiania nie ma pylenia środka, a zaprawa bardziej przylega do nasienia. Dodanie talku pod koniec zaprawiania na półsucho zapobiega sklejaniu się nasion ze sobą.

Zaprawianie na mokro polega na zanurzeniu nasion zwykle przez kilka minut w roztworze preparatu o niewielkim stężeniu według zaleceń w instrukcji. Jest to bardzo prosty zabieg, do którego wykonania nie potrzeba używać specjalnych zaprawiarek. Po zaprawianiu na mokro nasiona należy wysuszyć, gdyż każde 10 ml wody na 1 kg nasion podnosi ich wilgotność o około 1%.

Zaprawy nasienne w rzepaku na szkodniki i grzyby.