| Słodyszek rzepakowy |
|
Przynależność systematyczna: rząd chrząszcze (Coleoptera), rodzina łuszczykowate (Nutidulidae).
Rośliny żywicielskie - chrząszcz żeruje na nasiennych plantacjach warzyw kapustnych, rzepy, brukwi rzepaku , rzepiku i gorczycy, licznych roślinach dziko rosnących, a także na roślinach ozdobnych, drzewach i krzewach. Fotografia przedstawiająca słodyszka rzepakowego: 
Rodzaj i wielkość wyrządzanych szkód- straty w wyniku żerowania tego szkodnika w niektórych latach mogą sięgnąć nawet 50% plonu. Najgroźniejsze są chrząszcze żerujące na pąkach kwiatowych. Nadgryzają bowiem pąki u nasady, powodując ich usychanie i opadanie. W kwiatach wyjadają pylniki najczęściej nie uszkadzając zalążni, tak że rozwija się normalna łuszczyna. Larwy żywią się pyłkiem lub nektarem. Mogą też nadgryzać łuszczyny. Występowanie - rozpowszechniony w Europie, Ameryce, Azji i północnej Afryce. W Polsce występuje licznie we wszystkich rejonach kraju. Morfologia- chrząszcz długości 2-2,5 mm, jest czarny o metalicznym połyskiem o odcieniu granatowym lub ciemnozielonym. Czułki ma buławkowate,3-członowe. Jajo jest białe, wydłużone, długości około 0,5 mm. Larwa długości 3-4 mm, biała z ciemniejszą głową i 3 parami odnóży. Na grzbiecie ma ciemne plamki. Biologia- chrząszcze zimują pod grudkami gleby, darniami, ściółce na brzegu lasu lub innych zakrzewionych lub zadrzewionych terenach. Wylot z miejsc zimowania następuje w marcu lub kwietniu, kiedy temperatura powietrza przekroczy 15°C. W maju samice składają jaja pojedynczo lub po kilka. Jedna samica składa około 200 jaj. Rozwój larw trwa od 2-5 tygodni, w zależności od temperatury otoczenia. Dojrzałe larwy opuszczają kwiaty i przepoczwarczają się w glebie. Od końca czerwca obserwuje się chrząszcze nowego pokolenia, które po przejściowym żerowaniu przechodzą do zimowych kryjówek.
Chemiczne zwalczanie słodyszka rzepakowego:
* preparat przeznaczony wyłącznie do zabiegów agrolotniczych wykonywanych atomizerami |
